یکی از مهمترین مسائلی که در زندگی ما وجود و تاثیرات فراوانی تو زندگی و نتیجه کارهای ما داره، موضوع حسن ظن و خوش گمانی به خداست. حسن ظن به خدا میتونه نقش معجزه تو زندگی ما رو ایفا کنه و آثار و برکات فراوانی رو همراه خودش به دنبال داشته باشه.
متن ویدئو:
ریشه تربیت چیه؟ کدام نقطه است که اگر شما درست اون رو طراحی و مهندسی بکنید بقیه قسمت‌ها درست میشه؟ کدوم فضیلت هست که اگر شما اون رو به وجود بچه‌تون بنشونید، بقیه ویژگی‌های رفتاری درست میشه؟
سوال بسیار مهم است و بسیار قابل تامل و پژوهش. اجازه میخوام قبل از اینکه پاسخ بدم یک مثال برای شما بزنم. دانشجویی بود در سه مسئله دچار مشکل شده بود. دچار سنوات تحصیل شده بود، نمی‌تونست پایان نامه‌شو دفاع بکنه، همزمان از خوابگاه داشتن اخراجش میکردن و همزمان دختری رو که چندین ماه بود تو فرآیند خواستگاری بود، اعلام کرده بودند که دیگه بهش نمیدن.
این دانشجو بهم ریخته بود. یه کسی آمد گفت من اگر جای خدای تو بودم حتما مهربون تر با تو عمل میکردم، حتما به تو کمک میکردم.
این دانشجو برآشفته شد، گفت هرگز نمیخوام شما خدای من باشید. خدای من ویژگی‌هایی داره که هیچکسی اون رو نداره. اولا خدای من مهربان ترینه ثانیا خدای من حکیمه ثالثا خدای من قادر و تواناست، هر کاری که تصمیم بگیره میتونه انجام بده، بنابراین من خدای خودم رو با هیچ چیزی معاوضه نمیکنم.
ما به این میگیم حسن ظن به خدا. یعنی شما خدا رو به خدایی قبول بکنید. ریشه تربیت صحیح همینه. اگر ما بتونیم بچه‌هامون رو نسبت به خدا جوری تربیت بکنیم که اون‌ها خدا رو در موقعیت خودش قبول داشته باشند، به خدا اعتماد داشته باشند، به خدا باور داشته باشند، مطمئن باشید بقیه ویژگی‌های رفتاری اصلاح میشه.
پس این جمله رو به ذهن خودمون بسپاریم: ” ریشه و نقطه شروع تربیت صحیح، حسن ظن به خداست.”
شاید بر کسی پوشیده نباشه که زندگی دنیا و اتفاقات ریز و درشت آن با سختی‌هایی همراه است که اگر شخصی از روح قوی و بزرگی برخوردار نباشه به راحتی ناامید شده و کنترل زندگی رو از دست خواهد داد.
انسان باید همواره مراقب باشه در برخورد و مواجهه با مصائب و مشکلات زندگی ناامید نشده و شور و نشاط خودش حفظ کنه و این امر تحقق پیدا نمیکنه مگر با حسن ظن به خدا.
دیدگاهتان را بنویسید