این یک اصل ثابت و تغییرناپذیره که هر چقدر انسان از فضای نور و نورانیت فاصله بگیره به فضای ظلمت و سردرگمی نزدیک میشه. بسیاری از زندگی‌های امروزی متاسفانه به دلیل دور شدن از معنویت و نادیده گرفتن حق و حقیقت، وارد یک فضای تاریک و پوچ شده است که این موضوع زمینه ساز بیشتر مشکلات خانواده‌ها است.
متن ویدئو:
دو تا سوال. چرا در نگاه اسلام، مقدس ترین بنایی که خلق میشه ازدواجه و چرا از نگاه دین منفورترین حلال خدا طلاقه؟ اجازه بدید پاسخ رو کمی دیرتر خدمت شما عرض بکنم.
در آسیب شناسی نظام تعلیم و تربیت یک نکته رو اشاره می‌کنند. گاهی می‌شود معلم می‌خواد دانش آموز رو تربیت بکنه اما خودش جوهره لازم رو نداره. اصطلاحا خودش از نورانیت معنوی بی بهره است. معلمی که خودش نور نداره چگونه می‌تونه جاده تاریک پیش روی دانش آموز رو روشن بکنه؟ معلمی که خودش اخلاق لازم رو نداره، معنویت لازم رو نداره، صبوری لازم رو نداره، چگونه می‌تونه یک کلاس چهل نفره رو مدیریت بکنه؟
برمی‌گردم به اون سوالات اولم. چرا ازدواج مقدس ترین بنای عالم است؟ دلیلش اینه که از دل این نهاد قراره انسان خلق بشه. یکی از وظایف مهم پدر و مادر پرورش فرزنده یعنی کارخانه انسان سازی. خب پدر و مادر که قراره مدیرعامل این کارخانه باشند و بتوانند محصولی به اسم فرزند متعالی خلق بکنند و تولید بکنند این‌ها نیاز به نورانیت ندارند؟ خودشون نباید بهره‌ای از معنویت داشته باشند؟
توصیه به همه خانواده‌ها اینه که فکری به حال معنویت و طهارت و نورانیت خودمون بکنیم. برای اخلاق خودمون برای وفاداری‌های خودمون برای سرشت و فطرت خودمون کاری بکنیم. نشه پدر و مادر خودش تبدیل به یک لامپ خاموش بشه و انتظار داشته باشه بچه‌ش در مسیر نورانی حرکت بکنه. نورانیت زندگی خودمون رو تامین بکنیم.
این موضوع که خانواده‌ها باید به نورانیت خود اهمیت بدهند، به هیچ عنوان مسئله‌ای نیست که از سوی والدین سبک گرفته شود و به راحتی از کنار اون عبور کنند. پدر و مادر به عنوان راهبر قطار زندگی خانواده در دنیا باید بدونند که میزان نورانیت خانواده، رابطه مستقیمی با نشاط، سلامتی، آرامش و موفقیت اون خانواده داره. پس سعی کنیم روی این موضوع وقت بگذاریدم و برای افزایش نورانیت خودمون کار کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید