ماهیت زندگی در دنیا همواره با سختی و رنج همراه بود و اصلا ذات زندگی در دنیا تحمل و مدیریت این سختی‌ها و رنج‌هاست. اما گاهی بعضی از انسان‌ها هستند که به دلیل نداشتن درک و نگاه درست به زندگی و اتفاقات آن، دچار یاس و ناامیدی میشن که این میتونه بدترین آفت زندگی باشه و مقدمات ویرانی یک زندگی رو فراهم کنه.
متن ویدئو:
یه شخصیتی هست شما احتمالا اسمش رو شنیدید. البته بیشتر به اسم تاریخ نگار، “ویل دورانت”. اما ایشون اهل فلسفه بود. کتابی داره در مقدمه کتاب یه ماجرای جالبی رو تعریف می‌کنه.
میگه: من در باغچه خونمون داشتم کارهایی انجام میدادم، یک آقای خوشتیپی جوانی به من نزدیک شد. گفت یه سوال دارم. برای من ثابت بکن که این زندگی ارزشمنده. من امیدم رو به زندگی از دست دادم. بهش گفتم که تو برو یه شغل خوب پیدا کن. گفت من شغل خوب دارم. گفتم برو یه غذای خوب بخور. گفت غذای خوب هم می‌خورم. تفریح برو مسافرت برو. گفت همه این‌ها رو هم دارم انجام میدم اما امیدم رو به زندگی از دست دادم. میگه رفت و من نفهمیدم چه اتفاقی براش افتاد اما این سوال برام مطرح شد که واقعا معنای زندگی چیه؟ امروز بچه‌های ما در زندگیمون دچار این سوال هستند که چرا باید زندگی بکنیم. معنای زندگی چیه؟ در حوزه هویت شما باید بتونید شخصیت بچه‌تون رو جوری بسازید که نسبت به زندگی امید داشته باشن. خودش رو متعلق به یک فضای متعالی بداند تا زندگی براش لذیذ بشه. وقتی بچه‌های ما امیدشون رو نسبت به آینده از دست بدن، آدم‌های خوبی نخواهند بود.
شما گاهی توی زندان‌ها اگر برید و بعضی از آدم‌هایی که جرم‌های بزرگی انجام دادند باهاشون مصاحبه بگیرید متوجه میشید موقعی که اون‌ها از زندگی بریدند مرتکب جرم شدند.
آدم‌ها وقتی برای خودشون هویت و شخصیت استنباط بکنند، هرگز خطا نمی‌کنند. برای بچه‌هامون امید به زندگی بسازیم.
تحقیقات نشون داده که امید به زندگی با عملکرد افراد رابطه مستقیمی داره. این حرف یعنی چی؟ یعنی اینکه هر چه امید به زندگی در افراد بیشتر باشه و اون‌ها انسان‌های امیدوارتری باشند امکان موفقیتشون در زمینه‌های شغلی، ورزشی، تحصیلی و زمینه‌های دیگر بیشتر می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید