اهمیت توجه به کودکان، موضوعی است که از نگاه بسیاری از پدر و مادرها مخفی مانده و جدی گرفته نمی‌شود. شاید دلیل این موضوع این باشد که والدین از خطرات و صدمات عدم توجه به کودکان بی خبر هستند و آن را موضوعی بی اهمیت قلمداد می‌کنند. قطعا اگر پدر و مادر به ضرورت توجه به کودکان در روند تربیت و آینده کودک خود پی ببرند، تلاش و همت خود را در راستای تحقق این امر دوچندان خواهند کرد.
مواردی که در این مطلب بررسی می‌شود:
مهارت توجه به کودکان را یاد بگیر
عدم توجه به کودکان، می‌تواند پدر و مادر را در مسیر تربیت فرزند خود با چالش مواجه کند و طبیعتا هیچ پدر و مادری دوست ندارد در تربیت فرزند با مشکل روبرو شود و در این راه حساس، اشتباهی کند که بعدا پشیمان شود.
شاید لازم باشد که این نکته را به والدین یادآوری کرد که توجه به کودکان و یادگرفتن این مهارت از سوی پدر و مادر، باعث افزایش اعتماد به نفس در کودکانشان خواهد شد.
احتمالا شما هم از فرزندتان شنیده‌اید که شما هیچ توجهی به من ندارید در حالی که شما از شنیدن این حرف متعجب می‌شوید چرا که فکر می‌کنید به فرزند خود توجه کامل دارید اما این حرف کودک به روشنی نشان می‌دهد که شما در رفتار و اعمال خود دچار اشتباه شده‌اید و نتوانستید به کودکتان بفهمانید که به او توجه کامل دارید.
بیایید برای روشن شدن موضوع معنی توجه کردن را با هم مشخص کنیم و ببینیم وقتی می‌گوییم پدر و مادر باید توجه به کودکان را یاد بگیرند و به آن عمل کنند یعنی دقیقا باید چه کاری انجام دهند؟ منظور از توجه کردن یعنی توصیف رفتارهای مناسب کودک و در بعضی مواقع تقلید یا تکرار آنچه که کودک انجام می‌دهد.
با توجه کردن مناسب و درست، پدر و مادر موافقت و تایید خودشان با رفتار مثبتی که کودک انجام داده را نشان می‌دهند و کودک به خوبی متوجه می‌شود که والدین رفتار او را تایید کردند و این کار مورد پسند آن‌ها است.
توجه مناسب و به جا به رفتارها و اعمال مثبت کودک باعث افزایش این رفتارها از سوی او می‌شود و در چنین شرایطی پدر و مادر شاهد رفتارهای خوب و مطلوب از سوی فرزندشان هستند که این می‌تواند گام بلندی برای بهبود روند تربیت صحیح فرزند به حساب بیایید. همچنین توجه به کودکان اگر به درستی انجام شود، باعث ایجاد یه رابطه مثبت بین والدین و کودکان می‌شود.
اقدامات لازم برای مهارت توجه به کودکان
در زمان به کارگیری مهارت توجه کردن به کودکان دو اقدام را باید رعایت کنید و از انجام آن غافل نباشید.
اولین اقدامی که باید حوستان به آن باشد این است که به صورت دقیق رفتاری را که کودک در حال انجام آن است را بازگو کنید و به او نشان دهید که حواس شما به او است و کودک را درک می‌کنید. هر گاه که در کنار کودک قرار گرفتید با حوصله و با دقت تمام به کارها و رفتارهایش توجه کنید و کارهای او را عینا برایش بازگو و بیان کنید. مثلا هنگام نقاشی کردن بگویید تو اکنون خانه و خورشید را کشیده‌ای و اکنون می‌خواهی یک آدم نقاشی کنی. پس دانستن این نکته ضروری است که توجه به کودک، تنها با نگاه کردن و گفتن این جمله که حواسم به تو است امکان پذیر نیست و باید در کنار او قرار گرفت و به صورت دقیق بتوانید رفتار کودک را برایش بازگو کنید.
دومین کاری که باید به آن اهتمام بورزید و در انجام آن تلاش خودتان را بکنید این است که کارهای کودک را تقلید کنید و همان کاری که کودک انجام داده است را شما هم انجام دهید. به عنوان مثال، وقتی کودک شما در حال کشیدن نقاشی یا در حال خمیر بازی است کنار او بنشینید و کارهای او را تقلید کنید.
یادتان باشد که از این روش به صورت مداوم و مکرر استفاده کنید و بین انجام این کارها زمان طولانی ایجاد نشود. چرا که فاصله افتادن بین این کار، باعث بی اثر شدن این روش خواهد شد و جواب خوبی از انجام این کار نخواهید گرفت.
کارهایی که هنگام توجه کردن به کودک نباید انجام دهید
وقتی می‌خواهید به کودک خود توجه کنید، از دادن هر گونه دستور یا ارایه دستورالعمل به او به شدت خودداری کنید و امر و نهی کردن در حین این کار را فراموش کنید. به عنوان مثال وقتی کودک در حال نقاشی است به او نگویید این را بکش و آن را نکش یا وقتی با لگو بازی می‌کند به او نگویید این را درست کن و آن را درست نکن. حواستان باشد که نباید به کودک خود در این مورد امر و نهی کنید.
دومین کار یا اقدامی که نباید از شما سر بزند این است که به کودک خود در زمان توجه کردن به هیچ وجه سوال نپرسید. مثلا وقتی کودک شما در حال کشیدن نقاشی است از او نپرسید که چرا این گل را این رنگی کردی و چرا فلان رنگ را برای گل انتخاب نکردی؟ به جای پرسیدن سوال از او بگویید: می‌بینم که داری نقاشی می‌کنی، می‌بینم که گل کشیدی و یک درخت هم کنار آن گذاشته‌ای.
پس کاملا حواستان باشد که در هنگام توجه کردن به کودک خود، امر و نهی نکنید و از کودکتان در حین توجه کردن سوال نپرسید.
دیدگاهتان را بنویسید