تنبلی، از بدترین و مذموم ترین صفاتی هست که یه شخص میتونه داشته باشه. نکته مهم و اساسی در تنبلی اینه که هیچکدام از انسانها تنبل به دنیا نمیان و در جریان رشد و تربیتی که بر آنها حاکم هست، میتونن تنبل بار بیان یا افرادی کاری و پرتلاش باشند. یکی از بزرگترین بلاها و آسیبهایی که پدر و مادر میتونن به بر سر کودک و فرزند خودشون بیارن اینه که اونها رو تنبل و تن پرور بار بیارن و هیچگونه کاری رو به اون نسپارند.
متن ویدئو:
بین قدیمیها، پدربزرگ و مادربزرگهای ما همیشه این رسم بود که دستها پینه بسته باشه. دستها اهل تلاش و فعالیت و کار باشه. به تعبیری میگفت وقتی یه آقا پسری میومد خواستگاری، پدر عروس میزد روی شانههای پسر، ببینه خاک بلند میشه یا نه. با این نماد که خاک بلند شدن یعنی طرف اهل کاره.
ما باید بچههامون رو اهل کار و تلاش و پشتکار تربیت بکنیم. امروز یه آفتیه در نسل جوان ما و نسل نوجوان ما پیدا شده به اسم تنبلی. ما توی ضرب المثلهای زبان فارسی هم بیش از ده پونزده ضرب المثل داریم که به مسئله تنبلی میتازه.
آیا امروز بچههای ما دنبال کارهای جدی هستن؟ توپ رو تو زمین اونها نندازیم. بچههای ما ذاتا اهل تلاش و پشتکار هستن، روشهای تربیتی ما گاهی غلط هست و باعث میشه بچههای ما دنبال آسایش و عافیت و راحتی باشند.
سه نکته عرض میکنم توی تربیت به ما کمک میکنه. کار اول و گام اول این هست که به بچههامون کار بسپریم. اعتماد بکنیم کارهایی رو بهشون بدیم. گاهی بعضا از دانش آموزان اعتراض میکنند میگن پدر ما هیچ کاری به ما نمیسپاره. البته اون کارها واقعا باید کارهای جدی باشه. گاهی ما بچهها رو دنبال نخود سیاه میفرستیم. نه کاری بسپاریم که ارزشمند باشه. دوم، از تجربههای بچهمون استقبال بکنیم. طبیعتا وقتی شما کاری به یک فرزند میسپارید ممکنه اون رو خطا انجام بده، اشتباه بکنه، بی کیفیت انجام بده. قرار نیست ما عصبانی بشیم از این حمایت بکنیم و سوم این که به بچههامون مهارت بدیم. اگر بچههامون یاد بگیرند کارها رو چگونه درست انجام بدند حتما اعتماد به نفسشون هم بالا میره.
بسیاری از عقب ماندگیها و ضعفها و عدم موفقیت چه در امور مادی و چه در امور معنوی به دلیل همین خصیصه بد و مذموم تنبلی است که پیامدهای بسیار مخرب و ویرانگر چه در سطح فردی و چه در سطح اجتماعی داره.
دیدگاهتان را بنویسید